Wisła posiada nieodparty urok. Twierdzą tak wszyscy, którzy zagościli w tej, położonej u stóp Baraniej Góry, miejscowości. Jest miejscem magicznym, bo właśnie tu biją źródła królowej polskich rzek - Wisły, której początek dają potoki burzliwych Czarnej i Białej Wisełki oraz łagodnego potoku Malinki. Malowniczo położona w dolinie, zewsząd otoczona łagodnymi zboczami, nie bez powodu nazywana jest "perłą Beskidu Śląskiego".
Wisła, zarówno w sezonie letnim jak i zimowym, tętni życiem. Jest ulubioną miejscowością wypoczynkową mieszkańców Śląska, którzy korzystają z bogatej oferty noclegowej liczącej ok. 6 tys. miejsc w obiektach o różnych standardach i zróżnicowanych cenach.
Na tych, którzy zagoszczą w Wiśle, czekają górskie szlaki turystyczne, basen kąpielowy, korty tenisowe i staw kajakowy. Warto wybrać się na wycieczkę ścieżką dydaktyczno-przyrodniczą, zobaczyć niespotykanej urody wodospady Białej Wisełki - Kaskady Rodła i pooddychać nieskażonym powietrzem. Ale to nie jedyne atrakcje. W trakcie wycieczek można napotkać ślady historii począwszy od Myśliwskiego Zameczku Habsburgów z XIX w., enklawy starego budownictwa wiślańskiego w centrum miasta, po Zameczek Prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 1930 roku. Nie brak jest również ludowych akcentów z przeszłości, które oglądać można w Muzeum Beskidzkim i Chacie Kocyanów.
Zimowe piękno Beskidów zauroczyło wielu miłośników sportów zimowych. Na terenie Wisły działa 18 wyciągów narciarskich typu orczykowego i talerzykowego. Stoki są przystosowane do organizowania narciarskich i snowboardowych mistrzostw, zimowych konkurencji i zawodów dla sportowców początkujących i zaawansowanych. Niektóre stoki są sztucznie naśnieżane i oświetlane. Dla zawodowców nie lada gratką są skocznie narciarskie (Malinka, Centrum) i doskonale przygotowane narciarskie trasy biegowe (Kubalonka). Ogromną atrakcją są również zimowe kuligi w zaprzęgach konnych przy świetle pochodni połączone z pieczeniem barana.
Szczegółowych informacji o możliwości wypoczynku w Wiśle udziela Wiślańskie Centrum Kultury i Informacji, tel. 033/ 855 34 56, 855 29 67.
WISŁA położona jest w dolinie rzeki Wisły, w środku Beskidu Śląskiego na poziomie 431 m.n.p.m. Otoczona jest od zachodu pasmem Czantorii (995 m.n.p.m.) Stożka (980 m.n.p.m.) i Przełęczą Kubalonki (761m.n.p.m.), od wschodu zaś Równicą, Trzema Kopcami Wiślańskimi i przełęczą Salmopolską (934 m.n.p.m.). Najwyższym szczytem jest Barania Góra (1220 m.n.p.m.). Miasto zajmuje powierzchnię ponad 110 km. kw., a liczba stałych mieszkańców wynosi 11 370 osób. Naturalnym bogactwem są lasy (70% ogólnej powierzchni).
W masywie Baraniej Góry utworzony został w 1953 roku Rezerwat Krajobrazowy (383 ha). Potoki Czarna i Biała Wisełka oraz Malinka, po połączeniu tworzące rzekę Wisłę, stanowią rezerwat wodny ze szczególną ochroną pstrąga potokowego.
Jest tyle teorii nazwy miasta, ile wieków liczy sobie Szczyrk. Jedni mówią, że od "szczyrkania" dzwonków na szyjach owiec. Inni, że pochodzi ona od dźwięków uderzeń narzędzi rolniczych o kamienie. Eksperci mówią, że to "szczerkały" kamienie w potokach. Ktoś znów mówił o "szczyrzyskach", czyli pniach po wyrębie drzew na zboczach. Najnowsza teoria wspomina o "szczyrkaniu" wiązań narciarskich.
Trudno jest powiedzieć, kiedy w dolinie Żylicy pojawili się pierwsi osadnicy. Wiadomo jednak, że Szczyrk stał się osadą międzynarodową, ponieważ obok polskich zbiegów i skazańców, około XV w. zawędrowali tu koczownicy z Bałkan, czyli Wołosi. Kiedy dołożymy do tego trochę szlacheckiej krwi niemieckiej i austriackiej, żołnierskiej z Węgier oraz słowackiej i czeskiej po sąsiedzku, to Szczyrk objawi się jako zalążek zintegrowanej Europy.
Pierwszego spisu ludności dokonano na rzecz podatków kościelnych w 1630 r., z inicjatywy ks. Bartłomieja Kampkowicza. I chwała mu za to, bo teraz wielu mieszkańców Szczyrku może pochwalić się nazwiskami, aż z XVII w.: Kruczek, Donat (dzisiaj: Dunat), Wieczorek, Przybyła.
Jako, że Szczyrkowianie byli narodem spokojnym i bogobojnym, więc zajmowali się uprawą ziemi, karczowaniem lasów, pasterstwem, hodowlą i myślistwem. Również nazewnictwem okolicznych gór. Tak powstała Zapalenica (dawniej: Palenica) od użyźniania ziemi popiołem spalonych drzew lub Klimczok (wcześniej: Goryczna Skałka), od nazwiska znanego w XVII w. watażki z Lipowej (zabierał bogatym i dawał sobie). Warto też zapamiętać nazwę Skrzyczne, gdyż było kiedyś na nim jezioro, w którym głośno skrzeczały żaby. Jezioro zniknęło, a nazwa pozostała (dawniej: Skrzecznia lub Skrzeczna).
Niespotykanym gdzie indziej sposobem, nadawano osadnikom ziemię. Był to tak zwany "zarębek", czyli odpowiednik "łana". Różnica polegała jednak na tym, że zarządca stawał w dolinie i "zarębek" mnożył się w obie strony wzgórz, a przyszły góral otrzymywał ziemię na lepiej i gorzej nasłonecznionym stoku. Gdyby wtedy ktoś wiedział, że za 300 lat cepry wymyślą narciarstwo, to tym sposobem fortuny góralskie zajmowały by dzisiaj pierwsze miejsca na listach magazynów finansowych oraz urzędów skarbowych. W 1808 r. w Szczyrku mieszkało tylko 172 zarębników!
Wraz z rozwojem ludności, osadnictwo przesuwało się dalej w kierunku gór, a górale rozwijali inne formy gospodarki. Zwiększyła się produkcja drewna i rozwinęło pasterstwo. Już w XVIII w. Szczyrk związał się gospodarczo z Górnym Śląskiem, dostarczając drewna i innych produktów dla tamtejszego hutnictwa. Wytwarzano także sukno z owczego runa (i to była właśnie ta słynna "czysta, żywa wełna").
Rozwój turystyki rozpoczął się po I wojnie światowej. Miały na to wpływ licznie uruchomione lazarety, gdzie leczyli wojenne rany żołnierze austriaccy. Do II wojny światowej wybudowano blisko 10 pensjonatów i rozpoczęła się modernizacja głównej drogi, która trwa do dziś, w związku z ciężkimi warunkami atmosferycznymi, panującymi w Beskidach. W 1924 r. powstało pierwsze schronisko na Skrzycznem. W 1928 r. Salmopol, który był przez ponad 125 lat samodzielną miejscowością, został wchłonięty przez ekspansywnie rozwijający się Szczyrk. A że mieszkali tam w większości ewangelicy, więc miejscowość stała się symbolem ekumenicznego współżycia dwóch religii chrześcijańskich. Miejmy nadzieję, że i ten fakt przyśpieszy wymianę złotówki na euro.
W dniu 1 stycznia 1973 r. Szczyrk otrzymał prawa miejskie.
Żywiec – Miasto położone jest w Kotlinie Żywieckiej u zbiegu rzeki Soły i potoku Koszarawa, nad Jeziorem Żywieckim, na wysokości 345-350 m n.p.m. Kotlina Żywiecka jest dolina walną, otoczoną pasmami Beskidu Śląskiego od zachodu, Beskidu Żywieckiego od południa, Pasma Jałowieckiego od wschodu i Beskidu Małego od północy. Najwyższe szczyty górskie widoczne z okolic miasta to pobliski Grojec (612 m n.p.m.), Łyska (646 m n.p.m.), Pilsko (1557 m n.p.m.), Babia Góra (1725 m n.p.m.), Lipowska (l324 m n.p.m.), Wielka Rycerzowa (1226 m n.p.m.), Romanka (ok. 1200 m n.p.m.) oraz Wielka Racza (1236 m n.p.m.).
Ramowy program imprezy:
1 dzień - wyjazd w godz. rannych, zwiedzanie, obiadokolacja, nocleg.
2 dzień - śniadanie, Czantoria, Barania Góra, obiadokolacja, nocleg.
3 dzień - śniadanie, zwiedzanie Żywca, w godz. wieczornych powrót.
Świadczenia:
przejazd autokarem lux
2 noclegi
2 obiadokolacje
2 śniadania
opieka pilota
podatek Vat